’ ನಂಗ್ಬುದ್ದಿ ತಿಳಿದ್ಮ್ಯಾಗ್ಲ್ನಿಂದ ಇವತ್ನ್ವರ್ಗೆ.’...

ಈಗಂತೂ  ಎಲ್ನೋಡಿದ್ರಲ್ಲಿ ಮಿಲ್ಕ್ ಡೈರಿಗಳು ನಮಗೆ ಕಾಣ್ಸುತ್ವೆ.ಹೊಳಲ್ಕೆರೆಯಲ್ಲೂ ಈ ಏರ್ಪಡು ಆಗಿದೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ.  ನಮ್ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ಇವೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಬರ್ಬೇಕು ? ನಾನ್ಹೇಳ್ತಿರೋದು ೬೦ ವರ್ಷದ್ ಹಿಂದಿನ್ಮಾತು. ಈಗಂತೂ ಈ ವರ್ಷದ್ ವಿದ್ಯಮಾನ್ಗಳು ಮುಂದಿನ್ವರ್ಷ ಹಳೇದಾಗಿರುತ್ವೆ ! ಸೂರವ್ವ ಬೋರವ್ವ ದ್ವಯರು, (ತಾಯಿಮಗಳು ಇರಬಹುದು, ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದು) ಬಹಳಕಾಲ ಅಂದರೆ ಅವರು ಜೀವಿಸಿರುವ ತನಕ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹಾಲು ಮೊಸರು, ತುಪ್ಪ ತಂದುಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಬ್ಬರೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ವರ್ತನೆಯವರು. ಪ್ರತಿದಿನವೂ ತಪ್ಪದೆ ಬೆಳಿಗ್ಯೆ, ೬-೩೦ ಕ್ಕೆ ಅವರು ಹಾಜರ್ ! ಮೊದಲು ಸೂರವ್ವ ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಕೆಗೆ ಆಗಲೇ  ವಯಸ್ಸಾಗಿತ್ತು;   ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟು ಪುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ತಲೆಯಮೇಲೆ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಉಸ್ಸಪ್ಪ ಎಂದು ಉಸುರುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಜ್ಞಾಪಕಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಆಗ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಪುಟ್ಟಿ ಎತ್ತಲು ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. .ಬಿದುರಿನ ಪುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಗಡಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಲು, ಮೊಸರು, ತರುತ್ತಿದ್ದರು. ತುಪ್ಪ ತಯಾರಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಒಂದು ದಿನ ಮೊದಲು ನಮಗೆ ಹೇಳಿ ಮಾರನೇ ದಿನ ತರುತ್ತಿದ್ದರು. ಎಮ್ಮೆ ಹಾಲು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆಕಳ ಹಾಲೂ ಕೇಳಿ ತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಅರ್ಧಸೇರು ಹಾಲು ಹಾಕಿದ ಮೇಲೆ ಚಟಾಕಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ ಹಾಕಿದರೂ ನಮ್ಮಮ್ಮ, ’ ಏನಮ್ಮಾ ತುಂಬಿ ಹಾಕೋದೆಯಿಲ್” ; ’ಇನ್ನೂ ಹಾಕು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ,” ಅನ್ನೋದ

ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ ನನಗೆ ಕಂಡ  ರೀತಿ  ! ನಾವು ನಾಲ್ಕುಮಂದಿ ಮಕ್ಳೂ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಆಗಾಗ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಕೆಲವು ವೇಳೆ ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳು ನಮಗೆ ಚುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದೇನೋ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ, "ಆಳ್ಮಾಡೊದ್ ಹಾಳು, ಮಗ ಮಾಡೋದ್ ಮಧ್ಯಮ ; ತಾನ್ ಮಾಡೊದ್ ಉತ್ತಮ " ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲ. ದಿನದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟ್ ಗಾದೆಗಳ್ನ ಹೇಳೋಳು ಅವ್ಳು ಅಂತ ಈಗ್ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದ್ರೆ, ಪ್ರತಿ ಒಂದ್ ಗಂಟೆಗೆ, ೪ ಆದೃ ಇರೋದು ಅಂತ ನನ್ನ ಲೆಕ್ಕ ! " ಒಂದ್ ಹೆತ್ತೋಳು ನಾಕ್ ಹೆತ್ತೊಳ್ಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಕ್ ಬಂದ್ಳಂತೆ", "ಸರಿಮನೆಂ ಸೇರ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ್ರೆ, ನೆರೆಮನೆಮ್ ನೇಣ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ್ರಂತೆ", "ಖಂಡ್ಗ ತಿಂದೃ ಖಳೆ ಇಲ್ಲ ," " ಕದ ತಿನ್ನೊನ್ಗೆ ಹಪ್ಳೀಡೆ " ಇತ್ಯಾದಿ, ಇತ್ಯಾದಿ. ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಬಹಳ ಬೇಸರವಾದಾಗ ತನ್ನನ್ನೇ ಬೈದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ "ಒಂದು ಹೆಣ್ಣುಮಗು ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು," ಅಂತ ಪೇಚಾಡಿಕೊಂಡ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನಾನು ಗಮನಿಸಿದ್ದೇನೆ ! ಆದರೂ ಎಂದೂ ಅವಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಬೈದೊ, ಅವಹೇಳನ ಮಾಡೊ ಸನ್ನಿವೇಶ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ. "ನೀರ್ ಸೇದೋಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಾಥ್ ಬಟಾನ " ಅಂತಾರಲ್ಲ ಹಾಗೆ ಕೈಕೊಡುವುದು.(ಇದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಬೇರೆ, ಅಂದರೆ ಮೋಸಮಾಡುವುದು ಅಂತ ತಾನೆ) ಮತ್ತೊಂದು, ರುಬ್ಬುವಾಗ, ಬೀಸುವಾಗ, ಅಥವಾ ಕುಟ್ಟುವಾಗ, ಇಲ್ಲವೇ ನೆಲ ಗುಡಿಸುವಾಗ, ಮನೆಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಸರಬರಾಜು, ಮ